Վալերի Պետրոսյանն իր ողջ գիտակցական կյանքում կապված էր լրագրությանը, ավելի ստույգ` ֆոտոլրագրությանը, որի խորիմաստ բովանդակությունը ոչ մի լեզվով թարգմանելու անհրաժեշտություն թերևս չկա: Ամեն մի կադր Վալերիի մոտ խտացված կյանք է, որով ինքը ապրում էր: Նրա տասնյակ հազարավոր լուսանկարներն առնվազն երկու սերնդի կյանք են ամփոփում` խորհրդային տարիներից մինչև մեր օրերը:

Սխալված չենք լինի, եթե ասենք, որ Արցախյան գոյապայքարը ոչ-ոք լուսանկարներում այնքան լավ չի ներկայացրել, ինչպես Վալերի Պետրոսյանը: Նա պարզապես դիտող-արձանագրող չէր, այլ տեղի ունեցած իրադարձություններն իր կյանքի պրիզմայով անցկացրած հախուռն անհատ:

Շուրջ երկու տարի առաջ, երբ Արցախի ժուռնալիստների միության նախաձեռնությամբ Ստեփանակերտում և Երևանում կազմակերպվեց նրա լուսանկարների անհատական ցուցահանդեսը, նա պարզապես հայտնություն էր անգամ ոլորտի գիտակների համար: Առօրյա կյանքում համեստ լուսանկարիչ-լրագրողը մինչ այդ ոչ մի տեղ չէր նշել, որ Արցախյան շարժման սկզբնօրերը հավերժացնող պատմական  հանրահայտ լուսանկարների հեղինակն  ինքն է: Նա ասում էր` ես իմ մասնագիտական աշխատանքն եմ կատարում, և կատարում էր բարեխղճորեն ու ստեղծագործաբար: Այն փաստը, որ քառորդ դար հանդիսացել է հարազատ  <Բերդ>  թերթի գլխավոր խմբագիրը, իսկ դրանից ավելի վաղ եղել է նույն թերթի լուսանկարիչը, խոսում է նախըտրած մասնագիտությանը նրա անսահման նվիրվածության մասին:

Վալերի Պետրոսյանի օրոք <Բերդը> նոր ճանաչում ձեռք բերեց, հատկապես, երբ նա իր սեփական ուժերով ստեղծեց պարբերականի էլեկտրոնային էջը:  Շուրջ երկու միլիոն այցելու ունի այսօր <Բերդ>-ի էլեկտրոնային տարբերակը, ինչը ռեկորդային թիվ է  արցախյան մեդիադաշտում:

Նա Արցախի ժուռնալիստերի միության ստեղծման ակունքներում էր, մի քանի անգամ եղել է կազմակերպության վարչության անդամ, բազմիցս հանդես է եկել ուշագրավ նախաձեռնություններով, որոնք հիմնականում կյանքի են կոչվել: Ուներ բազմաթիվ ծրագրեր, որոնք ևս ուղղված էին լրատվադաշտի զարգացմանը: Ավա~ղ, անողոք մահը նրան վաղաժամ տարավ` խորը ափսոսանք ու ցավ թողնելով մեր հուշերում:

Վալերի Պետրոսյանն Արցախյան առաջին պատերազմի մասնակից էր: Տարիքը  թույլ չէր տալիս միանալու հայրենիքի պաշտպաններին, ուստի հայրենասիրական իր պարտքը շարունակում էր կատարել մասնագիտական բնագավառում: Դարձյալ նույն ավյունով ու նվիրվածությամբ:

Արցախն, անկասկած, հաղթելու է, և նրա չիրականացած  երազանքներն անպայման իրականություն են դառնալու: Վալերի Պետրոսյանը միշտ ապրելու է իր լուսանկարներում` հաճախ ուրիշի կերպարանքով, բայց ամեն մեկի հայացքի մեջ պահպանելով կենսական այն կրակը, որ այնքա~ն պայծառ լուսավորվում էր նրա կենդանի ու ամենատես աչքերում:

Մեր լո~ւռ խոնարհումը…

ԿԻՄ   ԳԱԲՐԻԵԼՅԱՆ

Արցախի ժուռնալիստների միության նախագահ