Ապրել Հայրենիքից հեռու, սակայն ընդմիշտ մտահոգ նրա խնդիրներով ու հիմնահարցերով։ Արդեն 30 տարի է, ինչ ծննդով ռևցի Արթուր Անաստասի Հովհաննիսյանը բնակվում է Ռուսաստանի Դաշնության Բլագոդարնի քաղաքում։ Աշխատանքի բերումով 1986 թվականին նա ընտանիքով հաստատվել է այդ քաղաքում, սակայն երբեք չի մոռացել իր ակունքներն ու ծննդավայրը։ Նաև նրա շնորհիվ օտար ափերում այլ ազգի ներկայացուցիչները ճանաչեցին հայի այն տեսակը, որն ապրելով օտար ափերում չի մոռանում իր անցյալն ու արմատները։ Ա. Հովհաննիսյանը գիտակցելով միասնական և կազմակերպված հայկական համայնքի ձևավորման անհրաժեշտությունը ձեռնամուխ եղավ հայկական համայնքի ստեղծման, որի նպատակն է միավորել քաղաքի հայազգի ներկայացուցիչներին: 2015 թվականի հոկտեմբեր ամսում Բլագոդարնի քաղաքում ձևավորվեց հայկական համայնք, որի բարձրագույն նպատակն է ձևավորել կազմակերպված և ուժեղ համայնք, որը պիտի  պաշտպանի իր կոլեկտիվ իրավունքները, օգնության ձեռք մեկնի հայրենակիցներին, ինչպես նաև ամրապնդի Ռուսաստան-Հայաստան-Արցախ կապը։ Այսօր համայնքն արդեն 1500 անդամ ունի, որոնցից շատերը Ադրբեջանից բռնագաղթած փախստականներ են։ Վերջիններս, չնայած կրած բազմապիսի դժվարություններին ու դառնություններին Բլագոդարնի քաղաքում հիմնահաստատվել, տուն ու տեղ են դրել ու այսօր արդեն կարողանում են նույնիսկ օգնության ձեռք մեկնել իրենց հայրենակիցներին։

Օրերս Ա. Հովհաննիսյանը Բլագոդարնի քաղաքի հայկական համայնքի ղեկավարի կարգավիճակով Արցախում էր։ Համայնքի անդամների հանգանակություններով ձեռք բերված առաջին օգնությունը՝ ՈՒԱԶ մակնիշի ավտոմեքենան հանձնվեց Արցախի Պաշտպանության նախարարությանը։ ՊՆ բարձրաստիճան սպայական կազմի հետ հանդիպման ժամանակ Ա. Հովհաննիսյանը նաև հետաքրքրվեց, թե առաձնապես ինչի՞ կարիք կա, ինչով կարող են օգտակար լինել մեր տարածաշրջանի անվտանգության պաշտպանման երաշխավորներին։

Ապրիլյան իրադարձություններից հետո աշխարհի գրեթե բոլոր անկյուններից բազմատեսակ բարեգործական օգնություն ուղարկվեց Արցախ։ Անկասկած սա խոսում է մեր միասնականության և ազգային գաղափարախոսության շուրջ համախմբվելու ունակության մասին: Բարեգործությունը չի արվում մեկ անգամ և մեկ անգամով առկա խնդիրները չեն լուծվում: Բազմաթիվ հայեր արդեն տարիներ շարունակ օգնություն են ցուցաբերում Արցախին ու արցախցուն: Այդ մարդկանց շարքին է դասվում նաև Արտուր Հովհաննիսյանը: Ռուսաստանաբնակ գործարարի ընտանիքը տարիներ շարունակ բարեգործական տարատեսակ օգնություններ է ցուցաբերում հարազատ ծննդավայրին՝ Ռևին: Ինչպես նշեց Ա. Հովհաննիսյանը, այդ բարեգործություններն արվում են լուռ՝ ի շահ Արցախ աշխարհի և հարազատ բնակավայրի բնակիչների։ Չէ որ այդ բարեգործությունները մեծապես նպաստել են գյուղում ծնելիության ու բազմազավակության խթանմանը, գյուղից արտահոսքի կանխմանը։

Մենք գնահատում ու պետք է գնահատենք բարեգործ հայի այն տեսակը, որն ապրելով օտար ափերում չի մոռանում իր արմատներն ու տարիներ շարունակ՝ առանց որևէ ակնկալիքի ուժերի ներածին չափով օգնում է իր ժողովրդին։

Խոսելով Բլագոդարնի քաղաքի հայկական համայնքի հետագա անելիքների մասին Ա. Հովհաննիսյանը նշեց նաև, որ քաղաքում համայնքին տարածք է հատկացվել, որտեղ շուտով խաչքար կկանգնեցվի՝ որպես հայ մշակույթի քարե վկա և որտեղ կանցկացվեն հիշատակի արարողությունները։

Անահիտ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ