14.07.2024 15:28 |
Հարցազրույց ««Կաճառ» գիտական կենտրոն» ՀԿ նախագահ, պատմական գիտությունների թեկնածու, դոցենտ Մհեր Հարությունյանի հետ
-Պարոն Հարությունյան, նախ խոսենք «Կաճառ» գիտական կենտրոնի գործունեության մասին՝ Արցախում։ Երբ է այն հիմնադրվել և ի՞նչ խնդիրներ էր իր առջև դրել։
- «Կաճառ» գիտական կենտրոնը հիմնադրվել է 2006 թ. փետրվարի |
Подробнее...
|
12.07.2024 14:41 |
«Երբ արդեն Հայաստանում էինք, գիտակցեցի, որ մեր առջև բացված ճանապարհը մեր կյանքի ամենադժվարն ու ամենադաժանն է լինելու։ Դրա համար տուն վարձելուց ու երեխաներին դպրոցում տեղավորելուց հետո որոշեցի մատնահարդարման կուրսերի գնալ, որպեսզի կարողանամ տանը երեխաների խնամքը համատեղել այդ աշխատանքի հետ»,- ասում է արցախյան վերջին պատերազմում |
Подробнее...
|
10.07.2024 14:37 |
Ռուզաննա Հարությունյանը Ստեփանակերտից է, մասնագիտությամբ լրագրող, սակայն երբևէ մասնագիտությամբ չի աշխատել՝ ամուսինը դեմ էր։ Փոխարենը տարիներ շարունակ զբաղվում է ձեռագործ իրերի արտադրությամբ և բավականին հաջողություններ ունի այդ բնագավառում։ Ինքնուս է՝ ասում է, ու բավական է |
Подробнее...
|
09.07.2024 14:35 |
Հունիսի 30-ին Ռուսաստանի Դաշնության Նովոռոսիյսկ քաղաքում կայացած Ռուսաստանի Դուքենդոյի ֆեդերացիայի ամառային միջազգային-մարզական առաջնությունում արցախցի Գոռ Վարդանյանը հռչակվելով Ռուսաստանի կրկնակի չեմպիոն։
Արցախի իր ծննդավայր Աստղաշենում նախասիրություններ |
Подробнее...
|
09.07.2024 14:30 |
Արցախի Ասկերանի շրջանի Պատարա գյուղը հայտնի էր ղարաբաղյան ավանդական թոնրահացի արտադրությամբ։
Այստեղ շատերը թոնիր ունեին։ Գյուղի վարչական տարածքում երկու հարյուրակը հատող մշակութային ժառանգության կողքին իր ծանրակշիռ տեղն ուներ ոչ նյութական ժառանգության պահպանությունը։ Արտագաղթից հետո |
Подробнее...
|
08.07.2024 14:23 |
Արմավիրի մարզի Տարոնիկ գյուղում «Հերոսների այգի» է հիմնվել։ Այգում՝ 0.5 հեկտար տարածության վրա 200 պտղատու ծառ է հողին պահ տրված, որից 50-ն՝ անվանական։ Հայաստանի Հանրապետության տարբեր բնակավայրերի որդեկորույս ծնողներն իրենց զավակների հիշատակին մրգատու ծառեր են տնկել այստեղ՝ ցանկանալով այդպիսով նաև հավերժացնել իրենց զավակների հիշատակը։ 2020 թվականի հունվարի 14-ին Սամվել և Անահիտ |
Подробнее...
|
04.07.2024 12:54 |
Հայասերի Հայրապետյանը լույս աշխարհ է եկել հոր զոհվելուց մեկ ամիս անց՝ 1992 թվականին հոկտեմբերին։ «1990 թվականին ամուսնացել և Ասկերանի շրջանի Ակնաղբյուր գյուղից հարս եմ գնացել Մարտունու շրջանի Ճարտար գյուղ։
Շուտով ծնվեց առաջնեկս՝ Սյուզաննան։ Ամուսինս արդեն միացել էր գյուղի ինքնապաշտպանությունն ապահովող կամավորականներին։ Գյուղում մնալն |
Подробнее...
|
02.07.2024 12:52 |
Անահիտն ու Ռաֆիկը 2013 թվականի հոկտեմբերի 14-ին Արցախում հավերժ միասին լինելու երդում տվեցին՝ կնքելով իրենց ամուսնությունը։
10 տարի անց` նույն օրը, Ռաֆիկ Հարությունյանի վերջին հրաժեշտ էր՝ Երևանի Եռաբլուր պանթեոնում։
«Մեր նպատակն Արցախում ամուր ընտանիք կազմելն ու երջանիկ ապրելն էր։ Ապրում էինք Սարուշեն գյուղում՝ ամուսնուս հայրական |
Подробнее...
|
27.06.2024 12:26 |
44-օրյա պատերազմում ամուսնուն կորցրած Արմինե Պետրոսյանն իր մեջ ոչ միայն ապրելու ուժ էր գտել, այլև հսկայական պատասխանատվություն՝ պատերազմից հետո զբաղեցնելու Արցախի Հանրապետության աշխատանքի և սոցիալական ապահովության նախարարի պաշտոնը։
Այժմ տիկին Պետրոսյանը երեխաների հետ հաստատվել է Երեւանում, գեղեցկության սրահ հիմնել, որտեղ արցախցի կանայք են աշխատում։ Ասում է՝ ժամանակն է |
Подробнее...
|
25.06.2024 12:24 |
«Սեպտեմբերի 19-ին 9 ամիս սովի, ցրտի ու անորոշության դեմ պայքարից հետո սկսվեց այդքան ատելի ու սարսափելի պատերազմը։ Ուղիղ 24 ժամ անլույս նկուղներում միայն աղոթում էինք, որպեսզի րոպե առաջ դադարեցվի այն։ Չարաբաստիկ օրվա ավարտին եկավ անսպասելի ու ամենաանտանելի բոթը՝ պետք է տեղահանվել։ Այդ օրերին Ստեփանակերտը վերածվել էր վառվող դժոխքի. մեկը փաստաթղթեր էր վառում, մյուսը՝ թանկ հուշեր, 3-րդը որդուն էր հուղարկավորում։ Ծանոթ-բարեկամները կամ շրջափակման |
Подробнее...
|
23.06.2024 12:18 |
«Կռիվա, ժամանակ չկա խոսելու, լավ մնացեք»․․․ Սրանք Արցախի Մարտունի քաղաքի քաղաքապետ Ազնավուր Սաղյանի վերջին խոսքերն էին՝ ուղղված կնոջը․․․
Մարիամ Ավանեսյանն այսօր 3 մանկահասակ երեխաների ու ամուսնու մայրիկի հետ ապրում է Երեւանում։ Նոր կյանքին, նոր միջավայրին դեռ չի կարողանում ինտեգրվել։ Աշխատելու ուղղությամբ առայժմ չի մտածել, սակայն |
Подробнее...
|
22.06.2024 12:10 |
«Ամուսինս զինծառայող է, սեպտեմբերյան մեկօրյա պատերազմում օրեր շարունակ լուր չունենալով նրանից, ամեն վատ բան անցնում էր մտքովս։ Ասել, որ մտահոգ էի, կնշանակի ոչինչ չասել։ Միայն սեպտեմբերի 24-ին նրանց խումբը կարողացավ դուրս գալ շրջափակումից: Ուրախությանս սահման չկար, տներ ու ունեցվածք աչքիս չէին երևում, երազում էի րոպե առաջ հեռանալ թշնամու շրջափակումից, քանի ընտանիքս ողջ-առողջ է: Ուրախությունս, սակայն, շատ կարճ տևեց»,-Ա1+-ի հետ զրույցում ասում է սեպտեմբերի 25-ի ողբերգական պայթյունի հետևանքով |
Подробнее...
|
|
|
<< Первая < Предыдущая 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Следующая > Последняя >>
|
JPAGE_CURRENT_OF_TOTAL |