Երկրորդ կարգի հաշմանդամ Արուս Գաբրիելյանի ընտանիքն Աբովյանում է հանգրվանել։ Այստեղ են 2020 թվականից։ Չարաբատիկ պատերազմի հետևանքով տիկին Գաբրիելյանը Հայաստան էր տեղափոխվել երեխաների հետ, երբ վարակվեց քովիդով։ Այն բավականին բարդություններ էր առաջացրել երիտասարդ կնոջ՝ առանց այն էլ փխրուն առողջական վիճակի վրա։ Տիկին Գաբրիելյանը, սակայն հիվանդությունից ուժեղ է գտնվել։ Ոտքի է կանգնել, իրականություն

Նանար Խաչատրյանը Շուշիի մանկապատանեկան ստեղծագործական կենտոնի «Կոլաժ» խմբակի խմբակավարն էր։ Շուշիի բռնազավթումից հետո կենտրոնը վերաբացվեց Ստեփանակերտում, որտեղ Նանարը շարունակեց դասավանդել, սաներին նոր հմտություններ սովորեցնել։

Այժմ երրորդ փորձն է անում՝ ստեղծագործական հմտութուններն առաջ մղելու, դրանք բիզնես գաղափարների վերածելու, ընտանիքի համար եկամտի աղբյուր

Արցախցի հասարակական գործիչ Բելլա Բաբայանը աշխատել սկսել է Խորհրդային Ղարաբաղ թերթի խմբագրությունում։ Արցախյան շարժման տարիներին թերթի պահանջարկն աննկարագրելի ծավալների էր հասնում։

«Թերթը պահանջված էր ինչպես Արցախում, այնպես էլ Հայաստանում և Սփյուռքում։ Այդ տարիներին խմբագիրներ էին Մաքսիմ Հովհաննիսյանը, Արկադի Ղուկասյանը և այլոք։ Թող անհամեստ չհնչի, սակայն տիրոջ կամոք հարուստ

Արցախի Ասկերան քաղաքից է Միքայել Բադալյանը։ Պետական ագրարային համալսարանի գինեգործության բաժինն է ավարտել, սակայն պետական համակարգի աշխատանքը երբեք նրան չէր գերել։ Ընտանիքով գյուղատնտեսությամբ էին զբաղվում։ Ազատ ժամանակը լցնում էր ինքնուս արհեստով՝ ցեմենտից արձանիկներ պատրաստելով, դրանց մեջ շունչ ու հոգի դնելով։ Գինեգործությամբ ևս զբաղվում էր։

«3 հեկտար հողատարածք ունեինք, որտեղ հորս հետ

Մասնագիտությամբ քիմիկ-կենսաբան Էլինա Աղաջանյանը սեփական մաշկի վրա է զգացել 2020 թվականի պատերազմի ծանր հետրևանքները: 44-օրյա պատերազմում կորցրել է ամուսնուն, իսկ Արցախի շրջափակման ծանր օրերին ամիսներ շարունակ բաժանված է եղել երեխաներից։

Չնայած կյանքի հարվածներին՝ այսօր ստիպված է ուժեղ

Արցախցի իրավաբան Լիաննա Գալստյանն Արցախում մասնագիտությամբ կարճ ժամանակամիջոցում աշխատելուց հետո, հասկացավ, որ դա այն աշխատանքը չէ, ինչ ինքն էր ցանկանում։ Բռնագաղթելուց հետո էլ մասնագիտությամբ աշխատելու ցանկություն չի ունեցել, այլև փորձում է տարբեր դասընթացների մասնակցել, նոր հմտություններ ձեռքբերել։ Միաժամանակ դեռևս Արցախում ծնված բիզնես մտահղացումներն է կյանքի կոչում՝ իր համար հաճախ հաճելիորեն

Աղավնի Խաչատրյանի բազմազավակ ընտանիքը Մարտակերտի Մոխրաթաղ գյուղից է տեղահանվել։ Բռնագաղթելուց հետո ապաստան են գտել Տավուշի մարզի Բարեկամավան սահմանամերձ գյուղում։

«Հայտնի լրագրող Թաթուլ Հակոբանի միջնորդությամբ մենք ևս օգտվել ենք մարզի սահմանամերձ գյուղերում իրականացվող՝ բռնի տեղահանված արցախցիներին ուղղված բարեգործական ծրագրերից։ 7 հատ ոչխար են մեր ընտանիքին տրամադրել։ Երբ դեռ նոր էինք այստեղ հաստատվել, ձմեռային սեզոնին

Վիկտորյա Պետրոսյանի ընտանիքն Արցախից բռնի տեղահանվելուց հետո Երևանում է հաստատվել։ Արդեն երկու բնակարան են փոխել։ Ընտանիքում երեք անչափահաս է մեծանում։

Միայն տան հայրն է աշխատում։ Բախվելով բազում խնդիրների ու ֆինանսական դժվարությունների հետ՝ Վիկտորյան ամուսնու առաջարկով սկսել է թթուներ պատրաստել՝ այդպիսով պահպանելով արցախյան ավանդական

Բռնի տեղահանությունից հետո շատ արցախցիներ կամ ու կացի մեջ էին հայտնվել։ Կյանքի թելադրած նոր պայմաններում գոյատևման ուղիներ ոչ բոլորին էր հաջողում գտնել։ «Արցախը հարկադրաբար լքելուց որոշ ժամանակ անց տարածք ենք վարձակալել ու սկսել հիմնանորոգման աշխատանքներ իրականացնել։ Արդեն դեկտեմբերի 10-ին Վ. Վաղարշյան և Հր. Քոչար խաչմերուկում բացվեց մեր «Real Bakery Armenya»

Վիկան և Գեղամը 2016-ին են ամուսնացել ու հիմնավորվել հարազատ Սարուշենում։ 2018-ին ծնվեց նրանց առաջնեկը՝ Արեգը։

«Ուրախ ու երջանիկ էինք մեր ունեցածով, մեկս մյուսով։ Ամուսինս մեծ շրջապատ ուներ, սիրված և հարգված էր։ Գյուղատնտեսական աշխատանքներով էր զբաղվում, նաև սեփական ավտոմեքենայով վառելափայտ էր բերում՝ վաճառում։ Մեր երջանկությունը, սակայն, կարճ տևեց, վրա հասավ 2020-ի սեպտեմբերի 27-ը, որից հետո բոլորս, կարծես թե կեսմարդ էինք

Վարդիկ Սարգսյանը մասնագիտությամբ կենսաբան է, Արցախի գիտական կենտրոնում էր աշխատում։ Այժմ Երևանի Մխիթար Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարանի արդինատուրայում է սովորում։ Երեք տարուց ավելի է, ինչ սեփական փոքրիկ բիզնես է հիմնել՝ ազնիվ մետաղների հետ է աշխատում։ Թեման Արցախն ու արցախյանն է։ Պատվիրատուների ցանկությամբ նաև ոսկյա զարդեր է պատրաստում՝ յուրահատուկ և տարբերվող։

«Իմ բրենդի անվանումը

«Դիզակ արտ» մշակութային և երիտասարդական կենտրոնը ստեղծվել է 2021 թվականի մարտի 1-ին՝ 2020 թվականի պատերազմի հետևանքով Արցախից՝ մասնավորապես Հադրութի շրջանից փրկված պատմամշակութային մասունքները վերակենդանացնելու, տարածելու նպատակով։

Ա1+-ը զրուցել է կենտրոնի համահիմնադիր