ԼՂՀ ոստիկանության ՔՎ հատուկ կարևորագույն գործերով քննչական բաժնում ԼՂՀ քրեական օրենսգրքի 179-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով հարուցվել է քրեական գործ` Ասկերանի միջնակարգ դպրոցում յուրացումների և վատնումների փաստի առթիվ:

   Ըստ քրգործի նյութերի` Ասկերան քաղաքի Էդմոն Բարսեղյանի անվան միջնակարգ դպրոցի տնօրեն Ռոմելա Գրիգորյանը 2009-2010թթ. ուսումնական տարում Ասկերանի շրջանի Ակնա տեղամասում երեխաների դասավանդումը կազմակերպելու համար ձևավորել է մեկ դասարան կոմպլեկտ, դասավանդումը կազմակերպել մինչև 2009թ. դեկտեմբեր ամիսը, որից հետո դասընթացներ չեն կազմակերպվել, սակայն պաշտոնեական փաստաթղթի կեղծմամբ հաշվարկել ու դպրոցի ուսուցիչներ Ռուզաննա Բադալյանին, Սուսաննա Պետրոսյանին, Էրիկ Մելքումյանին և Անուշ Ավանեսյանին վճարել է ընդհանուր առմամբ

     Ադրբեջանում սկսվել է ավանդական հակահայկական քարոզարշավը` կապված. Խոջալու բնակավայրի /գյուղ ԼՂՀ տարածքում/, 1992թ դեպքերի հետ, երբ վերջինս 1988-90թթ. Ադր.ԽՍՀ-ի կողմից ակտիվորեն բնակեցվում էր, մասնավորապես, Ուզբեկստանի Ֆերգանայի հովտի թուրք-մեսխեթներով: Ընդսմին, պաշտոնական քարոզչությունը չի խորշում ոչ մի միջոցից, նպատակ ունենալով հայկական կողմին ի ցույց դնել որպես ողբերգության մեղավոր և համաշխարհային հանրության գիտակցությանը և սեփական ժողովրդի կարծիքին ներարկել հայատյացության թույնի մի նոր չափաբաժին: 1992թ. փետրվարի 25-26-ին Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության իշխանությունները կազմակերպեցին մարտական գործողություն` նպատակ ունենալով ապաշրջափակել Խոջալու բնակավայրի մոտակա օդանավակայանը և վնասազերծել հակառակորդի` հենց Խոջալույում գտնվող կրակակետերը, որտեղից 1991թ. գարնանից ի վեր ԼՂՀ բնակավայրերը ադրբեջանական օմօնականների կողմից պարբերաբար ենթարկվում էին հարձակումների, "Ալազան" և "Կրիստալ" տեսակի կայանքների և "Գրադ" տեսակի ռեակտիվ համազարկային կայանքի կանոնավոր հրետակոծումների: Նախքան Խոջալուի կրակակետերի ոչնչացումը 

   ԼՂՀ  Ազգային ժողովի խումբ-խմբակցություններն Ազգային ժողովի 2012թ. փետրվարի 23-ի լիագումար նիստում ընդունել են համատեղ հայտարարություն։

   24 տարի առաջ` 1988թ. փետրվարի 20-ին, համաձայն ԽՍՀՄ Սահմանադրության եւ գործող օրենքների, նախկին Լեռնային Ղարաբաղի մարզխորհուրդը, հիմք ընդունելով ինքնավար մարզի հայ բնակչության կամքը, դիմեց Ադր. ԽՍՀ եւ ՀԽՍՀ Գերագույն խորհուրդներին՝ լուծել ԼՂԻՄ-ը ՀԽՍՀ կազմ ընդգրկելու հարցը:

   Այդ օրինական կամարտահայտության պատասխանը եղավ դեպի Ստեփանակերտ` Բարդայից եւ Աղդամից զինված ամբոխի ռազմերթը, որը մեծ դժվարությամբ կասեցվեց ԼՂԻՄ Ասկերան շրջկենտրոնի մատույցներում:

   Շարունակելով Լեռնային Ղարաբաղի հայության եւ Ադրբեջանի հայաբնակ վայրերի ազգաբնակչության հանդեպ

   ²ëÏ»ñ³ÝÇ ù³Õ³ù³å»ï³ñ³ÝÁ å»ï³Ï³Ý ÑÇß³ñÅ³Ý ïáÝ ûñ»ñÁ ÝßáõÙ ¿ Ù»Í ßáõùáí áõ å³ï³ë˳ݳïíáõÃÛ³Ùµ:

   ø³Õ³ù³å»ï³ñ³ÝÇ Ñ³Ù³ñ ³Û¹ ûñ»ñÇ Ñ»ï Ù»Ïï»Õ ³ñ¹»Ý Çñ áõñáõÛÝ ï»ÕÝ áõÝÇ ²ëÏ»ñ³ÝÇ ì»ñ³ÍÝÝ¹Ç ûñÁ: 2011 Ãí³Ï³ÝÇ ³í³·³Ýáõ N 07 áñáßٳٵ ÷»ïñí³ñÇ 22-Á ÝßíáõÙ ¿ áñå»ë ²ëÏ»ñ³ÝÇ ì»ñ³ÍÝÝ¹Ç ûñ: ²Û¹ ûñÁ å³ïÙ³Ï³Ý Ù»Í Ý߳ݳÏáõÃÛáõÝ áõÝÇ ³ëÏ»ñ³ÝóÇÝ»ñÇ Ñ³Ù³ñ: лÝó 1988-Ç ³Û¹ ûñÝ ³ëÏ»ñ³ÝóÇÝ Ï³ñáÕ³ó³í ѳϳѳñí³Í ï³É ù³Õ³ùÇ Ù³ïáõÛóÝ»ñáõ٠ѳí³ùí³Í Ãáõñù Ññáë³Ï³ËÙµ»ñÇÝ:

   ö»ïñí³ñÇ 21-ÇÝ ù³Õ³ù³å»ï³ñ³Ýáõ٠ݳËûñáù ëï»ÕÍí³Í ѳÝÓݳÅáÕáíÇ Ï³½ÙÁ áñáß»ó ³Ûë ï³ñÇ »õë ïáÝ»É ³Û¹ ûñÁ: âÝ³Û³Í Ñáµ»ÉÛ³Ý³Ï³Ý ï³ñÇ ã¿, ë³Ï³ÛÝ Ýå³ï³Ï³Ñ³ñÙ³ñ ·ï³Ý Ù»Ï ³Ý·³Ù »õë ÑÇß»Éáõ ûñí³ ÇÙ³ëïÝ áõ ³ÝóÛ³ÉÇ Ñ»ñáë³Ï³Ý ¹ñí³·Ý»ñÁ:

  ÜáõÛÝ ûñÁ ѳÝÓݳËÙµÇ ³Ý¹³ÙÝ»ñÁ ѳݹÇåáõÙ áõÝ»ó³Ý ²ëÏ»ñ³ÝÇ ¾¹ÙáÝ ´³ñë»ÕÛ³ÝÇ ³Ýí³Ý ÙÇçݳϳñ· ¹åñáóÇ áõëáõóã³Ï³Ý ÏáÉ»ÏïÇíÇ áõ µ³ñÓñ ¹³ë³ñ³ÝóÇÝ»ñÇ Ñ»ï: гݹÇåÙ³ÝÁ Ù³ëݳÏóáõÙ ¿ÇÝ ³ÝѳïÝ»ñ, áñáÝù ³é³çÇÝ ÇëÏ ûñÇó Ï³Ý·Ý³Í ¿ÇÝ ³ñó³ËÛ³Ý ß³ñÅÙ³Ý

     Սիրելի հայրենակիցներ,

     Հանրապետության իշխանությունների եւ անձամբ իմ անունից ի սրտե շնորհավորում եմ ձեզ Արցախի վերածննդի օրվա առթիվ:

     1988 թվականի փետրվարի 20-ը ոսկե տառերով գրվեց մեր նորագույն պատմության մեջ եւ դարձավ Արցախյան ազգային-ազատագրական շարժման տարեգրության ամենափառավոր էջերից մեկը: Հայ ժողովրդի բազմամյա ընդվզումը հասավ իր բարձրակետին: Հիմնվելով ազգերի ազատ ինքնորոշման համամարդկային սկզբունքների վրա` մենք փորձեցինք մեր օրինական ու արդարացի ձայնը հասցնել աշխարհի առաջադեմ մարդկությանը:

     Մայր Հայաստանի եւ աշխարհասփյուռ հայության բոլոր հատվածների հետ ձեռք ձեռքի` հպարտ ու իր որոշման մեջ անսասան արցախցին

   ²ëÏ»ñ³ÝÇ ßñç³ÝÇ Ñ³Ù³ÛÝùÝ»ñáõ٠ѳßí»ïáõ ÅáÕáíÝ»ñÁ ëÏëí³Í »Ý ÷»ïñí³ñÇ 1-Çó »õ ϳí³ñïí»Ý ÷»ïñí³ñÇ 24-ÇÝ:

ÄáÕáíÝ»ñÝ ³ÝóÝáõÙ »Ý ϳ½Ù³Ï»ñåí³Í, ѳٳÛÝùÝ»ñÇ Ñ³Ù³ñ ϳñ»õáñ³·áõÛÝ Ñ³ñó»ñÇ ßáõñç ùÝݳñÏáõÙÝ»ñÇ ÙÃÝáÉáñïáõÙ, ÉëíáõÙ »Ý ѳٳÛÝùÝ»ñÇ Õ»Ï³í³ñÝ»ñÇ Ù»Ï ï³ñí³ Ï³ï³ñ³Í ³ß˳ï³ÝùÝ»ñÇ  í»ñ³µ»ñÛ³É Ñ³ßí»ïíáõÃÛáõÝÝ»ñÁ »õ ïñíáõÙ ·Ý³Ñ³ï³Ï³ÝÝ»ñ:

   ö»ïñí³ñÇ 10-ÇÝ Ï³Û³ó³í ²ëÏ»ñ³ÝÇ ù³Õ³ù³ÛÇÝ Ñ³Ù³ÛÝùÇ Ñ³ßí»ïáõ ÅáÕáíÁ, áñÇÝ Ù³ëݳÏóáõÙ ¿ÇÝ ÈÔÐ ²Ä ݳ˳·³Ñ ²ßáï ÔáõÉÛ³ÝÁ, ²ëÏ»ñ³ÝÇ ßñçí³ñã³Ï³½ÙÇ Õ»Ï³í³ñ ê»ñ·»Û ¶ñÇ·áñÛ³ÝÁ: ²ëÏ»ñ³ÝÇ ù³Õ³ù³å»ï ²ÉÛáß³ ¶³µñÇ»ÉÛ³ÝÁ Ý³Ë ßÝáñѳϳÉáõÃÛáõÝ Ñ³ÛïÝ»ó ³ëÏ»ñ³ÝóÇÝ»ñÇÝ Ñ³ßí»ïáõ ÅáÕáíÇÝ Ñ³Ù³ËÙµí³Í Ý»ñϳ۳ݳÉáõ ѳٳñ, ապա Ý»ñϳ۳óñ»ó ѳßí»ïáõ ųٳݳϳßñç³Ýáõ٠ѳٳÛÝùÇ Õ»Ï³í³ñÇ Ï³ï³ñ³Í ³ß˳ï³ÝùÝ»ñÇ Ù³ëÇÝ Ñ³ßí»ïíáõÃÛáõÝ: 

   ԱëÏ»ñ³ÝÇ ù³Õ³ù³ÛÇÝ Ñ³Ù³ÛÝùÇ Õ»Ï³í³ñÇ ³ß˳ï³Ï³½ÙÇ áõß³¹ñáõÃÛ³Ý Ï»ÝïñáÝáõÙ ¿ »Õ»É ѳٳÛÝùÇ áõ Çß˳ÝáõÃÛ³Ý ï³ñµ»ñ ûõ»ñÇ ÙÇç»õ ³ÝÑñ³Å»ßï ѳñ³µ»ñáõÃÛáõÝÝ»ñÇ

   Ես այն երջանիկներից եմ, ում բախտ է վիճակվել աշխատելու մի պայծառ ու լուսե անձնավորության՝ դպրոցին ու գործին նվիրված, պրպտող ու ստեղծագործող անզուգական մի մարդու՝ 20-րդ դարի Արցախի լավագույն մանկավարժ Սամվել Մկրտիչի Ղուկասյանի հետ։

   Այսօր ես իմ առջև խնդիր եմ դրել մեր ընթերցողին ամբողջապես ներկայացնելու Սամվել Ղուկասյան Մարդ-երևույթին՝ իր բոլոր գույներով։

   Ուղղակի վերջերս կարդացի §Լուսարար¦ թերթում տպագրված մեր ուսուցչապետերից մեկի՝ վաստակաշատ մանկավարժ Անուշավան Պողոսյանի §Բազմավաստակ մանկավարժը¦ բովանդակալից հոդվածը եւ իմ մեջ ցանկություն առաջացավ մի քանի պատառիկներ ներկայացնել մեծ մանկավարժ Սամվել Ղուկասյանի ցնցումներով լի կյանքից։

   Սամվել Ղուկասյանը ուսուցիչ էր՝ բառիս բուն իմաստով, ուսուցիչ՝ կոչումով, մանկավարժական տակտով ու կուլտուրայով, երեխաների նկատմամբ ունեցած իր

Փ»ïñí³ñÇ 13-15-Á ²ëÏ»ñ³ÝÇ ¾.´³ñë»ÕÛ³ÝÇ ³Ýí³Ý ÙÇçݳϳñ· ¹åñáóáõ٠ϳ½Ù³Ï»ñåí»ó 2011-2012 áõëáõÙÝ³Ï³Ý ï³ñí³ ßñç³Ý³ÛÇÝ ûÉÇÙådz¹³: ܳËûñáù ϳ½Ù³íáñí»É ¿ñ ûÉÇÙådz¹³ÛÇ ³ÝóϳóÙ³Ý »õ ϳ½Ù³Ï»ñåÙ³Ý Ñ³Ù³ñ ϳ½ÙÏáÙÇï» »õ ѳÝÓݳñ³ñ³Ï³ÝÝ»ñ ¿ÇÝ ïñí»É í»ñ³ÑëÏáÕ áõëáõóÇãÝ»ñÇÝ: ²Ýóϳóí»ó ûÉÇÙådz¹³ ѳÛáó É»½áõ, Ñ³Û ·ñ³Ï³ÝáõÃÛáõÝ, éáõë³ó É»½áõ, ûï³ñ É»½áõ, ٳûٳïÇϳ, ýǽÇϳ, ùÇÙdz, ³ß˳ñѳ·ñáõÃÛáõÝ, Ï»Ýë³µ³ÝáõÃÛáõÝ, å³ïÙáõÃÛáõÝ, ÇÝýáñÙ³ïÇϳ ³é³ñϳݻñÇó: سëݳÏóáõÙ ¿ր

   êåáñïÝ ³ÛÝ µÝ³·³í³éÝ ¿, áñ ³ÝÁݹѳï Ýáñ³Ýáñ µ³ñÓáõÝùÝ»ñի նվաճում ¿ å³Ñ³ÝçáõÙ, ٳݳí³Ý¹ ³ÛÝ Ù³ñ½ÇÏÇó, áվ Ñ»ï»õáÕ³Ï³Ý ¿ Çñ ·áñÍáõÝ»áõÃÛ³Ý Ù»ç »õ ϳݷ ãÇ ³éÝáõÙ` µ³í³ñ³ñí»Éáí »Õ³Íáí: ÜÙ³Ý Ù³ñ½ÇÏÝ»ñÇó ¿ Êݳå³ï ·ÛáõÕÇ §úÉÇÙå¦ Ù³ñ½³Ï³Ý ³ÏáõÙµÇ (Ù³ñ½Çã` ²Ý¹ñ³ÝÇÏ Ðáíë»÷Û³Ý) Ùßï³Ï³Ý ѳ׳Ëáñ¹ 

Փետրվարի 16-17-ը Ասկերանի Է.Բարսեղյանի անվան միջնակարգ դպրոցում կազմակերպվեց աղջիկների բասկետբոլի Ասկերանի շրջանային առաջնություն, որին մասնակցում էին Ասկերանի, Նորագյուղի, Այգեստանի, Խնապատի, Ավետարանոցի թիմերը: Թիմերն առաջնությանը մասնակցում էին վստահորեն եւ մեծ կազմակերպվածությամբ: Մրցանակային 1-3-րդ տեղերը զբաղեցրին

Հայրենի հողին կապող թելերը բազմաթիվ են. մենք պարզապես նշում ենք այն, ինչ տեսանելի է մեզ: Բայց չէ՞ որ կան նաեւ հոգեբանական բազմաթիվ պահեր մարդուն հաճախակի համակող նոստալգիկ պոռթկումների մեջ, որոնք դժվար է սովորական բառերով արտահայտել: Ճշմարիտ է ասված, որ հայրենիքին կարոտել կարելի է անգամ ապրելով հայրենի բնօրրանում: Այդ կարոտն առավելապես մանկական քաղցր հուշերի վերարթնացումից է, որով ներկան ու անցյալն իմաստավորում են միեւնույն ժամանակի մեջ, հասցեավորում ապագան…   

Երջանիկ է այն ազգը, որ կարողանում է արժանի սերունդներ  դաստիարակել, կերտել եւ ձեւավորել այնպիսի անհատ, որ գիտակցում է, թե ինչ է հայրենիքը, ինչպես պետք է այն պաշտպանել, եւ ինչ պետք է անել հանուն հայրենիի ամրապնդման: Ամենակարեւորն էլ այն է, որ ներկա սերնդի մեջ ավելի է զարգանում սերն ու վստահությունը դեպի գիտելիքն ու ուսումը: