Խնապատի միջնակարգ դպրոցի 1965-1966 ուս. տարվա շրջանավարտները հանդիպեցին 45 տարի հետո: Հանդիպումը փաստում էր, որ ունեցել են առողջ եւ համերաշխ կոլեկտիվ` սիրված եւ հարգված հասարակության կողմից: Իրենց վերադարձով հարազատ դպրոց իմաստավորեցին օրը` դրսեւորելով երախտիքի եւ պարտքի զգացում: Այդ տարիներին դպրոցը մարզում, ինչու չէ նաեւ հանրապետությունում լավագույններից մեկն էր` շնորհաշատ եւ վաստակաշատ, Լենինի շքանշանակիր Գալյա Բաբայանի ղեկավարությամբ:

ԼՂՀ Անկախության 20-ամյակին նվիրված

ՙԵս քաղաքացին եմ Արցախի Հանրապետության՚  խորագրով

շարադրությունների հանրապետական մրցույթում առավելագույն` 19 միավոր է հավաքել Խնապատի Արթուր Հայրապետյանի անվան միջնակարգ դպրոցի 9-րդ դասարանի աշակերտուհի Անահիտ Շահրամանյանը:

Վերջերս Ասկերանի զորամասը մեծ հանդիսավորությամբ նշեց իր տարեկան տոնը: Միջոցառմանը ներկա էին Ասկերանի ԱԱՄ նախագահ Ս. Աղաջանյանը,  շրջվարչակազմի ղեկավարի տեղակալ Ս. Առուշանյանը, ՊԲ նախարարի առաջին տեղակալ գեներալ-մայոր Ա. Ղահրամանյանը, ՊԲ հրամանատարի` ԱՀՏԱ գծով տեղակալ, գեներալ-մայոր Ա. Մակարյանը, բարձրաստիճան սպաներ, Արցախյան պատերազմի վետերաններ, հյուրեր: Հանդիսավոր հանրահավաքում զորամասի անցած մարտական փառավոր ուղին ներկայացրեց զորամասի հրամանատար Աշոտ Աղաջանյանի ԱՀՏԱ գծով տեղակալ Կ. Աբրահամյանը: Նա մասնավորապես նշեց.

Ծննդով ղլիժբաղցի, երեւանաբնակ բարերար Սամվել Գաբրիելյանի կատարած բարեգործություններն ուղղակի իմաստով դժվար է լրիվությամբ թվարկել: Արցախյան ազատամարտի առաջին իսկ օրերից Ս. Գաբրիելյանը եղել է հայրենիքի ցավերով ապրող անձ, որի բարեգործական նախաձեռնություններն ընդգրկում են ամենատարբեր ոլորտներ:  Նրան հրաշալի գիտեն ոչ միայն հարազատ Ասկերանում, եւ գիտեն որպես անսահման էներգիայով լեցուն, ազնվասիրտ հայի:  Ինչպես ասում են` Սամվել Գաբրիելյանի մի ոտքը Երեւանում է, մյուսն` Ասկերանում: Իսկ եթե բարերարը հերթական անգամ եկել է հայրենի ծննդավայր, ապա հաստատ նոր ձեռնարկումներ է հեղինակել:
Նրա հերթական այցը եւս արժանահիշատակ էր:Մեծացած լինելով Մայրաբերդի խիստ հայացքի ներքո, բերդի ամեն մի քարի վրա դրոշմված` մեր ժողովրդի հերոսական պատմության էջերը յուրացրած լինելով, նա  հղացել է Մայրաբերդի պատերը լուսավորելու գաղափարը:

ՙԲերդ՚ թերթի գլխավոր խմբագիր Վալերի ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԻ հարցազրույցը Ասկերանի շրջանի վարչակազմի ղեկավար Սերգեյ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆԻ հետ։

- Պարոն Գրիգորյան,  արդեն մեկ տարի է անցել, ինչ նշանակվել եք շրջվարչակազմի ղեկավար: Ի՞նչ է հուշում անցած մեկ տարին:

- Ես չէ, իհարկե, որ պիտի գնահատեմ իմ կատարած աշխատանքը, բայց մեծ հաշվով` ինքդ քո առաջ հաշվետու լինելն ինչ-որ տեղ նույնիսկ պարտադիր պահանջ է: Այս առումով կարող եմ ասել, որ ժամանակին համաքայլ եմ ընթացել: Երբ աշխատում էի իրավապահ մարմիններում, որտեղ ի դեպ` աշխատել եմ տասնյակ տարիներ,  ինձ մոտ ձեւավորվել է  գործի հանդեպ պատասխանատվության կայուն համակարգ, առկա խնդիրներին համապարփակ նայելու լայն կարողություն:

ԼՂՀ իշխանությունների որդեգրած բարեփոխումների համալիր ծրագրում սպորտի զարգացումը հատուկ տեղ ունի: Առողջ մարմնում` առողջ ոգի. դրան են միտված ոլորտի պատասխանատուների ջանքերը, որոնք ամեն անգամ հաճելի անակնկալներ են մատուցում արցախցիներիս: Ասկերանում նոր մարզադաշտի կառուցումը եւս կարելի է դասել դրանց թվին:
Ասկերանցիները սրտատրոփ էին սպասում մարզադաշտի շահագործմանը, եւ ահա հունիսի 27-ին տեղի ունեցավ հանդիսավոր բացման արարողությունը։  Բացմանը ներկա էին ԼՂՀ նախագահ Բակո Սահակյանը, ԱԺ նախագահ Աշոտ Ղուլյանը, կառավարության անդամներ, հյուրեր, Ասկերանի եւ հարակից գյուղերի բնակիչներ։ Պահն իրոք հուզիչ էր, եւ դա զգալի էր նաեւ շրջվարչակազմի ղեկավար Սերգեյ Գրիգորյանի խոսքում։
-Շուտով մեծ հանդիսավորությամբ կնշենք Արցախի Հանրապետության անկախության հռչակման 20-րդ տարեդարձը։ Անկախություն՝ որ ձեռք է բերվել համայն հայության միասնական ու հաղթական ոգու շնորհիվ։

Ասկերանի մարզադաշտի մասին այսօր բոլորը հիացմունքով են խոսում: Իսկ ինչպե՞ս է այն կառուցվել, ո՞ւմ նվիրական ջանքերի շնորհիվ: ՙԲերդի՚ խնդրանքով մանրամասներ է հաղորդում շրջվարչակազի ՔՃՎ բաժնի վարիչ Ալբերտ Ավանեսյանը:
-Մեր շրջանի վարչակազմի բոլոր ղեկավարներն էլ  մարզադաշտ կառուցելու ցանկություն ունեցել են։ Սակայն ինչ-ինչ հանգամանքներից ելնելով` չի ստացվել։ Մի քանի տարի շարունակ փորձել ենք մարզադաշտի կառուցումը մտցնել պետական ծրագրերի մեջ, սակայն ֆինանսական սղության պատճառով գաղափարը չի նյութականացել։ Երբ Սերգեյ Գրիգորյանը նշանակվեց վարչակազմի ղեկավար` մեկ շաբաթ անց ինձ հրավիրեց իր մոտ, քննարկեց մարզադաշտի կառուցման հարցը: Այնուհետեւ միասին գնացինք աղբանոցի վերածված նախկին մարզադաշտի տեղը, եւ հենց տեղում էլ որոշվեց, որ պետք է շտապ կերպով սկսել մարզադաշտի կառուցման աշխատանքները։Հենց տեղում Ս. Գրիգորյանը կապվեց ԼՂՀ ֆուտբոլի ֆեդերացիայի նախագահ Սամվել Կարապետյանի հետ ու հայտնեց Ասկերանում մարզադաշտ կառուցելու մտադրության մասին: Չանցած մի քանի օր, Ս. Կարապետյանն ուղարկեց անհրաժեշտ տեխնիկա` տարածքը աղբից մաքրելու համար։ Այդպես էլ սկսվեցին մարզադաշտի կառուցման աշխատանքները։ Այնուհետեւ վարչակազմի ղեկավարն ընդարձակ խորհրդակցություն  հրավիրեց իր մոտ եւ կարեւորելով մարզադաշտի նշանակությունը, կոչ արեց բոլորին` օժանդակել այդ աշխատանքներին։ Ղեկավարի այդ ոգեւորությունը վարակեց մեզ բոլորիս:

Հուլիսի 7-ին Ասկերանի նորակառույց մարզադաշտում տեղի ունեցավ ֆուտբոլային առաջին պաշտոնական  մրցախաղը: ԼՂՀ պատանեկան առաջնության շրջանակում դաշտ էին դուրս եկել Ասկերանի ՙԲերդ՚ եւ Հադրութի ՙԴիզակ՚ թիմերը: Ինչպես եւ կանխատեսվում էր, ասկերանցիները բացարձակ առավելություն ունեցան հադրութցիների նկատմամբ. խաղն ավարտվեց 7-0 հաշվով, հոգուտ ՙԲերդի՚: Ընդ որում երկու հոգի` Սերգեյ Հովսեփյանը եւ Վիգեն Հարությունյանը, դարձան հեթ-տրիկի հեղինակներ, իսկ  7-րդ համարի տակ հանդես եկող Տիգրան Դանիելյանը խփեց խորհրդանշական 7-րդ գոլը:
Գուցե 7 թվերի խորհուրդն ընդամենը զգայական նշանակություն ունի եւ այդ համընկնումը պատահականություն էր, սակայն ասկերանցի ֆուտբոլիստների համոզիչ հաղթանակը մրցակցի նկատմամբ` պատահական անվանել չես կարող: Ասել է թե` ՙԲերդի՚ մեկնարկը խիստ հուսադրող է, եւ առաջիկայում մեր թիմի նոր հաղթանակներով հրճվելու բերկրանքը կունենանք:

Արմատներով արցախցի Էրիկ Բաբայանը ծնվել է Ուզբեկստանի Կոկանդ քաղաքում: Հետագայում տեղափոխվելով Ռուսաստանի Դաշնության Պյատիգորսկ քաղաք` հիմնավորվել է այդտեղ, որտեղ էլ հիմա ապրում է, զբաղվելով գործարարությամբ:
Հինգ տարի առաջ Է. Բաբայանը մի միջոցառման մասնակցելու նպատակով եկել էր հայրենի Արցախ` ծնողների ծննդավայր Վարդաձոր գյուղ: Առաջին իսկ այցելությունը նրա մեջ անմնացորդ սեր էր արթնացրել նախնյաց հողի հանդեպ` ներարկելով նաեւ այս երկրամասի նկատմամբ պարտքի խորը զգացում:
Հերթական այցելությունն  Արցախ այս տարվա հուլիսին էր, իսկ առիթը` նրա իսկ բարեշնորհությամբ կառուցված խաչքարի բացումն էր Նահատակ կոչվող սրբավայրում: Դա բարերարի առաջին նվիրաբերությունն էր Արցախում, բայց հուսանք` ոչ վերջինը:

Ասկերանի ուղղությամբ թուրքերի ձեռնարկած բոլոր հարձակումները, որոնք ուղեկցվում էին երկար եւ ուժգին հրթիռահրետակոծությամբ, ավարտվել էին նրանց լիակատար պարտությամբ եւ փախուստով: Շնորհիվ մեր քաջարի ազատամարտիկների միահամուռ կամքի, ոգու տոկունության, բարձր կազմակերպվածության եւ հայրենի հողը պաշտպանելու անսահման նվիրվածության` թշնամու չարանենգ մտադրությունները միշտ էլ ձախողման են ենթարկվել: Ինչ վերաբերում է 1992 թվականի փետրվարի 26-ի, մարտի 6-ի, 11-ի եւ հունիսի 12-ի լայնամասշտաբ հարձակումներին, երբ թշնամին հասել էր կարճատեւ հաջողությունների` գրավելով մեր պաշտպանական առաջագծերը, դրանք պայմանավորված էին զենքի, զինտեխնիկայի եւ նման այլ միջոցների գերազանցությամբ, որոնց դեմ պայքարելու հիմնական միջոցները մենք պատերազմի սկզբից ի վեր չունեինք, ինչպես նաեւ ռազմավարական եւ մարտավարական տեսանկյունից ՙՈւղտի-Մեջքի՚ բարձր բլուրների շահավետ դիրքերի օգնությամբ: Ունենալով այդպիսի ռազմավարական կարեւոր նշանակության դիրքեր, որտեղից ողջ ավանը գտվում էր ափիդ մեջ, 1991թ. նոյեմբերից սկսած, թշնամին գրեթե անդադար հրթիռահրետակոծում էր ավանի եւ մեր պաշտպանական դիրքերի վրա:

Ասկերանի մանկապատանեկան մարզադպրոցում ավարտվեց 2010-2011 ուս.տարին: Մարզադպրոցում  գործում է 18 մարզական խումբ 250 սովորողներով, որից 2-ը` սեղանի թենիսը եւ ըմբշամարտը շրջկենտրոնում, իսկ մնացած խմբերը շրջանի Խաչեն, Խնապատ, Նորագյուղ, Շոշ, Այգեստան, Ավետարանոց, Ակնաղբյուր, Իվանյան համայնքներում: 

Մեր պետության համար ներկա ժամանակաշրջանում ամենահրատապ խնդիրներից են ազգաբնակչության կենսամակարդակի էապես բարձրացումն ու սոցիալական վիճակի անհրաժեշտ բարելավումը: Այդ նպատակին են միտված պետական նշանակության տնտեսական բնույթի տասնյակ ծրագրեր, որոնք ներկայումս իրականացման փուլում են, եւ ակնկալվող արդյունքները լավ հիմք են հանդիսանալու նաեւ սոցիալական ասպարեզում զգալի առաջընթացի համար: Ուստի, չափազանց կարեւոր է, թե ձեռք բերած հնարավորություններն ինչպես պետք է վերածել սոցիալական նպատակային ծրագրերի  եւ իրագործել դրանք: Ահա այստեղ է, որ հույժ գնահատելի են դառնում  սոցիալական ոլորտի  աշխատողների փորձն ու գիտելիքները, նվիրվածությունն ու բարեխղճությունը: Այս տարի հունիսի 10-ին առաջին անգամ ենք նշում սոցիալական աշխատողի օրը:  Մասնագիտական տոն օրը եւս մի առիթ էր, որպեսզի հերթական անգամ լինեինք ՙՍԱԾ՚ գործակալության եւ սոցիալական ծառայության Ասկերանի տարածքային բաժիններում, նախ շնորհավորանքի խոսքեր ասելու, ապա եւ աշխատանքների ընթացքի ու ոլորտում իրականացվող գործընթացների մասին տեղեկություններ ստանալու: