Վերջերս Ասկերանի պատմաերկրագիտական թանգարանում տեղի ունեցավ ցուցահանդես և դաս-դասախոսություն՝ <<Թանգարանի գանձերը>> խորագրով:

Միջոցառմանը ներկա էին Ասկերանի շրջվարչակազմի աշխատակազմի մշակույթի և երիտասարդության հարցերի բաժնի աշխատախումբը, Ասկերանի Էդմոն Բարսեղյանի անվան միջնակարգ դպրոցի 11-րդ դասարանի

1988-ի հայոց համազգային զարթոնքը շատ բան փոխեց մեր կյանքում։ Դարավոր թշնամու լուծը թոթափելու վճռականությամբ լեցուն միաբանվեցինք ու մի բուռ դարձանք, և ամրակուռ ոգու և միասնության շնորհիվ կերտվեց այսօրվա ազատ ու անկախ Արցախը, որը դարձել է ամեն մի հայի պատիվը։ Դեպի ազատություն տանող յուրաքանչյուր ճանապարհ փշոտ է ու տատսկոտ, և դա լավ էին գիտակցում անձնուրաց տղաները, սակայն նրանք անտեսել էին վտանգները, որ ամեն վայրկյան սպառնում էր նրանց կյանքին։ Առանց վարանելու և վայրկյան

Ասում են աշխատանքից հետո հացը մեղրից քաղցր է, առավել ևս, երբ գործ ես ունենում հողի մշակության, հողագործության հետ։ Արցախ աշխարհի անկախության հռչակումից հետո բազմաթիվ նորարարությունների ականատես եղանք, բազմաթիվ առաջընթացներ գրանցվեցին մեր նորանկախ հանրապետության տնտեսության տարբեր ճյուղերում։ Հողերը սեփականաշնորհվեցին։ Ով կարողացավ օբյեկտիվորեն գնահատել հողի արժեքն ու գինը սկսեց զբաղվել

Արդեն 20 տարի է, ինչ Նորագյուղի միջնակարգ դպրոցը կրում է §Մարտական խաչ¦ 2-րդ աստիճանի շքանշանի ասպետ Վիտալի Հակոբի Պետրոսյանի պանծալի անունը։

Ամեն տարի դպրոցի տնօրինությունը պարտքի վեհ զգացումով է նշում անմահ հերոսի ծննդյան տարեդարձը։ Այս անգամ դպրոցի փոխտնօրեն Լիդա Հայրիյանի նախաձեռնությամբ Վիտալի Պետրոսյանի ծննդյան օրվա նախօրեին դպրոցի փառքի սրահում բացվեց հերոսի պահպանված նկարների անհատական ցուցահանդեսը։ Այն, որ Վիտալի Պետրոսյանն ինքնուս ու տաղանդավոր նկարիչ է,  բացահայտվել էր դեռևս նրա դպրոցական տարիներին։ Վիտալին նկարում էր վաղ մանկության տարիներից։ Ցուցահանդեսին ցուցադրված նկարներից մեկը թվագրված էր 1971 թվականով, երբ Վիտալին դեռևս 10 տարեկան էր։ Նա նկարում էր ուր պատահի՝ թղթի, կտավի, նույնիսկ փայտի վրա։ Նկարում էր

Արցախը մի իսկական թանգարան է բաց երկնքի տակ, այն  հարուստ է հազարավոր հինավուրց պատմական, հնագիտական, ճարտարապետական հուշարձաններով ու խաչքարերով, որոնք ստեղծվել են դարերի ընթացքում: Դրանք լուռ, միաժամանակ խոսուն վկաներն են մեր փառապանծ անցյալի ու ներկայի: Անշուշտ, այդ մշակութային արժեքների պահպանումը մեր բոլորիս պարտականություն է, ինքներս պետք է հոգանք մեր անգնահատելի

Սեպտեմբերի 10-ին հանդիսավոր օր էր Ասկերանի շրջանի Ներքին Սզնեքի համայնքում: Տոնական տրամադրությամբ պարուրված սզնեքցիները հավաքվել էին նշելու հարազատ գյուղի տարեդարձը, որն արդեն բարի ավանդույթ էր դարձել նրանց համար: Գյուղում և գյուղից դուրս ապրող սզնեքցիները հավաքվել էին վերստին մեծարելու իրենց գյուղն ու հպարտանալու նրա անցյալով ու ներկայով: Իսկ գյուղի անցյալն այնքա՜ն լուսավոր ու օրինակելի էր…Նախկին Սզնեքը հայտնի էր իր քաղաքակիրթ, ստեղծագործ և ուսումնատենչ լինելով: Պատահական չէր, որ գյուղն անվանում էին <<Փոքր Թիֆլիս>> անունով: Այսօր մի առանձնահատուկ հպարտությամբ են այդ մասին հիշում

Շատ երիտասարդներ, ուսանելով ՀՀ արվեստի ԲՈՒՀ-երում, հնարավորություն չունեն իրենց մշակութային արտադրանքի ցուցադրման, հանրահռչակման, ինչպես նաև միջազգային փորձի մեջ ինտեգրման համար: Այդ պատճառով նրանց մոտ առաջանում է թերարժեքության բարդույթ, չեն ձգտում նորարարական մոտեցումների ընկալման, ինքնադրսևորման և ինքնարտահայտման համար ուղիների որոնման: Այդ հիմնախնդիրների պատճառով շատ արհեստավարժ արվեստագետներ լճանում են, չեն զարգանում և հետագայում չեն համալրում ազգային և համամարդկային մշակութային

Սեպտեմբերի 2-ը համայն հայության այն առանձնահատուկ տոներից է, որը շրջադարձային եղավ մեր ժողովրդի համար և լրիվությամբ փոխեց պատմության ընթացքը: Այն ազդարարեց Արցախի Հանրապետության ծնունդը, որը մեր հերոսական ժողովրդի երկարամյա պայքարի, անկոտրում կամքի արդյունքն էր: Վերջապես մենք նվաճեցինք մայր հողում ազատ և երջանիկ ապրելու իրավունքը…

Ասկերանի շրջվարչակազմի ղեկավար Գեղամ Բեգլարյանի

Սեպտեմբերի 1-ը որպես Գիտելիքի օր պաշտոնապես հայտարարվել է 1980թ. հոկտեմբերի 1-ին՝ ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի որոշմամբ։ Մինչև 20-րդ դարի 30-ական թվականները ԽՍՀՄ ուսումնական տարվա սկիզբը պաշտոնապես հայտարարված չէր և այն պարտադիր չէր բոլորի համար։ 1930թ. օգոստոսի 14-ին Ժողովրդական կոմիսարների խորհուրդը որոշեց, որ 8-10 տարեկան բոլոր երեխաները պետք է դպրոց ընդունվեն աշնանը։ Սեպտեմբերի 1-ը որպես Գիտելիքի օր ամրագրվել է

Իսկ աննըշան եթէ մնայ

Երկրի մէկ խորշն հողակոյտն իմ,

Եւ յիշատակս ալ թառամի,

Ա՜հ, ա՛յն ատեն ես կը մեռնիմ…

Պետրոս Դուրյան 

Օգոստոսի 30-ին Ասկերանի շրջանի Ներքին Սզնեք գյուղում կրկին մեծարման հուշ-ցերեկույթ էր: Թեև միջոցառումը տխրության, ցավի և  անհուն կարոտի շունչ էր հաղորդում, սակայն սզնեքցիները մի առանձնահատուկ

Օգոստիսի 23-ին Ասկերանի մշակույթի, և երիտասարդության հարցերի բաժինը §Առողջ ապրելակերպ¦ ծրագրի շրջանակներում կազմակերպեց հեծանվավազքի մրցույթ։ Մրցույթին մասնակցում էին դպրոցահասակ երեխաներ՝ Ասկերանից և Խնապատից։

Միջոցառմանը ներկա էին շրջվարչակազմի ղեկավար Գեղամ Բեգլարյանը, տեղակալ Վլադիմիր Բալասանյանը, վարչակազմի աշխատակազմի բաժինների

Արցախյան ազգային-ազատագրական պայքարի տարիներին բազմաթիվ նվիրական անուններ ոսկե տառերով գրվեցին հայոց նորօրյա պատմության տարեգրքում։ Անուններ, որոնք որպես սրբություն կփոխանցվեն սերնդե-սերունդ, դառնալով հայրենասիրության, վեհ գաղափարների ու անմնացորդ նվիրումի վառ օրինակներ։

30 տարի առաջ սկիզբ առած հայոց համազգային զարթոնքը հայ երիտասարդների հոգիներում նորովի արթնացրեց հայի պահանջատիրական ու ազատատենչ ոգին։ Այլևս անհնարին էր դարձել ձգել օտարի լուծը։ Եվ սկիզբ առավ համազգային զարթոնք, որով պիտի հիմք դրվեր հայոց նորանկախ պետականության։

Այլևս վտանգված էր Արցախ աշխարհի խաղաղությունն ու անդորրը։ Սահմանամերձ բնակավայրերի բնակիչները հաճախակի էին թշնամու