Մհեր Ալեքսանդրի Հարությունյան, "Կաճառ" գիտական կենտրոն,

պատմական գիտությունների թեկնածու, դոցենտ

Վերջին տարիներին հետաքրքիր բացահայտումներ արած Արցախի Տիգրանակերտի պեղումներն Ադրբեջան - ԼՂՀ հակամարտության ռազմական փուլի նշանավոր

  Արդեն ավանդույթ է դարձել Հայաստանի Հանրապետության տարբեր մարզերից մեր հանրապետություն այցելելը, փորձ ու գիտելիքներ փոխանակելը։Ասկերանի շրջանն էլ նման հանդիպումներից անմասն չի մնում եւ իր ակտիվ մասնակցությունն է ունենում։ Այս անգամ էլ մեզ հյուրընկալել էին Շիրակի մարզից՝ մարզպետ

  Այն, որ Ասկերանի ՙԲերդ՚ շրջանային թերթն Արցախի լրատվադաշտի կայացման գործում իր համեստ ներդրումն ունի, շեշտվել է տարբեր առիթներով։ Վերջերս, Լրագրողի օրվա կապակցությամբ, Արցախի ժուռնալիստների  միության վարչության որոշմամբ ՙԲերդն՚ արժանացել է պատվոգրի, իսկ թերթի աշխատակիցներից մեկը՝ Կարինե Բախշիյանը, ընդունվել է Արցախի ժուռնալիստների միության անդամության շարքերը։

Պատվոգիրն ու անդամատոմսը հնձնելու նպատակով հունիսի 14-ին Ասկերան էին ժամանել Արցախի ժուռնալիստների միության նախագահ Կիմ Գաբրիելյանը, ԺՄ վարչության անդամ Արա Վանյանը, ՙԼուսասար՚ թերթի գլխավոր խմբագիր Սվետլանա Խաչատրյանը։ Խմբագրության

   Արցախն արգրարային երկիր է, ինչին էլ սևեռված է կառավարության ուշադրությունը։ Վերջին ժամանակներս առավել նկատելի է դարձել  գյուղատնտեսության դերի ու նշանակության կարևորումը։ Եվ սա արցախցիներիս հպարտանալու առիթներից մեկը պիտի հանդիսանա, քանզի կայացած գյուղատնտեսությունը ոչ թե անհատի

  Հունիսի 12-ն արցախյան պատերազմի ժամանակագրության մեջ մնացել է որպես չարագույժ եւ դժնդակ օր: Օր, որի մասին հիշելով, մորմոքվում են ասկերանցիների եւ այդ օրը զոհված ազատամարտիկների հարազատների սրտերն ու մխում են դեռեւս չսպիացած վերքերը: Տխուր հուշեր են կապում ասկերանցիներիս այդ օրվա հետ, որովհետեւ 1992 եւ 1993 թվականների

  Ծնվում ենք ակամա,

Ապրում ենք զարմացած,

Մեռնում ենք կարոտով:

Աí.Իսահակյան 

Հունիսի 19-ին Ասկերանի շրջանի Ծաղկաշատի դպրոցում կազմակերպվեց հանդիսավոր միջոցառում նվիրված դպրոցի անվանակոչմանը: Դպրոցն այսուհետ կրելու է այդ կրթօջախի սան, զոհված ազատամարտիկ Գարիկ Նիկոլայի

   Մանուկների հեքիաթային և կախարդական աշխարհ… Ինքնին երջանկանում ես, երբ շուրջդ տեսնում ես պարզ և վճիտ դեմքեր, անմեղ և զարմացած աչքեր, անհոգ և լիաթոք ծիծաղ: Նրանց հետ մանկանում ու առժամանակ կտրվում ես առօրյա հոգսերից, միանում ես նրանց ուրախությանն ու ընկնում այդ հանելուկային` միայն մանուկներին հասկանալի աշխարհը: Հունիսի 28-ին ականատեսը եղանք մի հրաշալի միջոցառման, որը կազմակերպել էր

  Հասկանալ, թե ինչն է արդարացի, զգալ,

թե որն է գեղեցիկը, ցանկանալ, ինչ որ լավն է՝

 ահա բնական կյանքի նպատակը։

Ա. Պլատեն 

  Ամառային այս գեղեցիկ օրը որոշեցինք այցելել հազարամյա պատմություն ունեցող Պատարա գյուղը: Գյուղը շրջապատված լինելով

  Հունիսի 1-ը երեխաների պաշտպանության միջազգային տոն օրն է, այն գեղեցիկ տոներից, երբ ակամայից ուզում ես երջանկություն եւ բերկրանք պարգեւել ողջ աշխարհի մանուկներին, նրանց տեսնել ժպտերես ու ուրախությունից փայլփլող աչիկներով: Եվ յուրաքանչյուրի մոտ միայն մի միտք է առաջանում` ընկղմվել մանուկների հեքիաթային աշխարհը, զգալ

 Ալեհեր Քիրսի ստորոտում տիրաբար փռված Ավետարանոցում մի համեստ ընտանիք էր ապրում։ Նրանց հարստությունը տան 9 երեխաներն էին՝ 5 աղջիկ եւ 4 տղա։ Տան փոքրիկն աղջիկ էր, հրաշագեղ աղջիկ։ Բնությունն առատաձեռն էր գտնվել. աղջկա գեղեցկատես լինելու գործում ոչինչ չէր խնայել։ Ինչ իմանային, որ նա հետագայում բարության կերպար կդառնար մի ողջ գյուղի եւ նրան ճանաչողների համար։ Անհոգ, պարզ ու անպաճույճ մանկությամբ, հուզախառն ու երազկոտ պատանեկությամբ ապրեց աղջիկն աշխատավոր հոր եւ մոր ընտանիքում։ Ավարտեց գյուղի միջնակարգ դպրոցը՝ աշակերտելով  ԽՍՀՄ ժողովրդական ուսուցիչ երջանկահիշատակ Իվան Աթայանին, նրանից վերցնելով ամեն լավը,

{source}

{/source}

 ՙՎերջին զանգ՚ բառերն արտաբերելիս շատ շատերի մոտ են արթնանում քաղցր հուշեր, որոնք կապված են դպրոցական տարիների հետ: Այդ օրն ամեն ոք հետադարձ հայացք նետելով անցած տարիներին` մի ուրիշ սիրով է լցվում եւ այդ երկար ու ձիգ տարիները նրան պատկերվում են վառ գույներով: Մտովի վերհիշում է իր բոլոր ապրումները` առաջին դասարան, առաջին ուսուցիչ, դպրոցական