ԼՂՀ ազգային վիճակագրական ծառայությունը կարևոր դերակատարություն ունի երկրի վիճակի համայնապատկերը  ներկայացնելու գործում: Ծառայության հիմնական գործառույթներից են` վիճակագրական տվյալների հավաքագրումը, մշակումը, ամփոփումը, վերլուծությունը և հրապարակումը, համագործակցությունը համապատասխան պետական և տեղական ինքնակառավարման մարմինների հետ

   Հիշել արցախյան պատերազմի ազատամարտիկներին, թերևս յուրաքանչյուր հայի  սուրբ պարտքն է, իսկ գրել նրանց սխրագործությունների ու անմնացորդ նվիրումի մասին, համոզված եմ, որ շատ-շատերի մոտ է ցանկություն առաջանում: Քանզի նրանց կատարածը երբևէ չպետք է մոռանալ: Մոռանալ այդ նվիրյալ մարդկանց` կնշանակի մոռանալ այն ամեհին ու զարհուրելին, որ կոչվում էր Արցախյան պատերազմ: Բյուր ազատամարտիկներ նվիրվեցին Հայրենիքի պաշտպանության վեհ գործին: Այսօր, երբ մեր կողքին տեսնում ենք նրանց, որոնց մեծ մասը պատերազմի հաշմանդամ է, ակամայից թախիծ ու, միաժամանակ պարծանք է

  Յուրաքանյուր մարդ ծննդավայր ունի, սակայն ոչ բոլորն են կապված իրենց այրմատներին, մայր հողին ու ժողովրդին։ Ասկերանի շրջանի Ակնաղբյուրն էլ ունի գյուղից դուրս բնակվող համագյուղացիներ, ովքեր հոգով ու սրտով միշտ իրենց ծննդավայրի ու նրա բնակիչների հետ են։ Այդ երախտապարտ զավակներից մեկն էլ Արշավիր Սուրենի

  Ոսկե աշունը, 

Ոսկի է հագել

Վառվռուն ներկով

Դաշտ, անտառ ներկել։

Ոսկե՛ աշուն, հիմա տե՛ս

Ինչ սիրունիկ բալիկ եմ ես,

Միշտ քո գովքն եմ ես երգում,

  Նոյեմբերի 26-ին Ասկերանի շրջանային զինկոմիսարիատի բակը մարդաշատ էր: Աշնան առաջին զորակոչն էր հայտարարված: 20 նորակոչիկներ պատրաստվում էին ծառայելու ԼՂՀ ՊԲ-ի շարքերում: Հավաքվել էին նրանց հարազատները, ընկերները, նրանց դասավանդող ուսուցիչները: Թեպետ, հարազատների համար տղաները դեռևս մի մատ երեխաներ են, ովքեր

  Հասարակության կերտած  արժեքներից կարևորագույնը միշտ եղել և մնում են կրթօջախները: Այդպիսի յուրօրինակ կրթօջախներից է Ասկերանի մանկապատանեկան ստեղծագործական կենտրոնը, որն իրականացնում է օրինակելի գործունեություն ի օգուտ մատաղ սերնդի և մեր պետության զարգացման: Այստեղ սովորողների ազատ ժամանցի կազմակերպման միջոցով

  Աշուն… Տարվա յուրատեսակ մի եղանակ` զարմանահրաշ ու հեքիաթային գույներով, բազմապիսի անուշահամ մրգերով: Բնության մի առանձնահատուկ խաղ` ոսկեդեղին տերևների նրբատաշ ու մեղմօրոր պարով, որոնք իրենց ամենաշքեղ հագուստները հագած կարծես պարահանդեսի են պատրաստվում ու սպասում քամու ազդանշանին, որ սկսեն իրենց նազանի պարը: Եվ հանկարծ սկսվում է տերևաթափը` հաճախ զուգորդվելով անձրևի մեղմ նվագով: Իսկ աշնանային արևը՞… Այն մի այնպիսի ջերմությամբ է

  Օրերս Արցախի եկեղեցիների թիվը համալրվեց եւս մեկով։ Այս անգամ Աստծո սուրբ տաճար կառուցվեց Մարտակերտի շրջանում տեղակայված զորամասերից մեկում։ Եկեղեցին կառուցվել է բարերարների եւ հանգանակությունների շնորհիվ։ Սուրբ Գևորգ եկեղեցու բացման եւ օծման հանդիսավոր արարողությանը ներկա էին հայկական երկու հանրապետությունների նախագահներ Սերժ Սարգսյանն ու Բակո Սահակյանը, պետական այլ պաշտոնյաներ, զինվորականներ, հյուրեր, մարտակերտցիներ։ Սուրբ պատարագը մատուցեց Արցախի թեմի առաջնորդ Պարգեւ Արքեպիսկոպոս Մարտիրոսյանը։ Ի դեպ եկեղեցու շինարարական աշխատանքներին աջակցել են Ասկերանի շրջանի վարչակազմի ղեկավար Սերգեյ Գրիգորյանը, բարերար՝ ՍամվելԳաբրիելյանը եւ ԱԱՄ Ասկերանի տարածքային միավորման նախագահ Սամվել Աղաջանյանը։

Անահիտ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ

 Հոկտեմբերի 14-ին Ստեփանակերտի Վերածննդի հրապարակում իսկական տոն էր՝ բերքի տոն։ Արցախի 21-ամյա պատմության մեջ առաջին անգամ էր նշվում գյուղատնտեսի օրը, ու նաեւ առաջին անգամ էր նման մակարդակով բերքի 

  Արցախյան պատերազմը մի մեծ արհավիրք էր հայերիս համար, որն անսպասելիորեն խախտեց մեր հանգիստ և խաղաղ կյանքը: Այն ստիպեց ամբողջ հայությանը ոտքի ելնել, միաբանվել և բռունցք դառնալ: Արցախյան շարժման հենց սկզբից կրկին ի հայտ եկան հայ ազգին բնորոշ հատկանիշները: Հայրենասեր և պատվախնդիր ազգին հնարավոր չէր ճնշել ու իշխել: Ազատատենչ ժողովուրդի ոգին օրըստօրե ավելի էր բարձրանում: Մարդիկ, ովքեր անգամ զենք չէին տեսել, չհապաղեցին և նետվեցին ի պաշտպան Հայրենիքի: Քանզի գիտեին, որ ազգի հարատևության հարցն էր դրված, և մարտական ոգին ու Հայրենիքի հանդեպ սրբազան պարտքը նրանց բոլորին զինվոր դարձրեց: Այդ պանծալի մարտիկները մտան Հայոց պատմության մեջ և մնացին

  Հոկտեմբերի 23-ին ԼՂՀ աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարության բժշկասոցիալական փորձաքննության կենտրոնի հերթական փորձաքննությունն անցկացվեց Ասկերանի ՙՇրջբուժմիավորում՚ ՓԲԸ-ում: Մասնակցում էին ԲՍՓ կենտրոնի հանձնաժողովը`կենտրոնի տնօրեն Հակոբ Հակոբյանի

   Երբ խմբագրություն մտավ փոքրամարմին, ժպտերես և կայծկլտուն աչքերով այդ մարդը, իսկույն կռահեցի, որ նա կյանքի մեծ փորձություններով է անցել և թեպետ, աչքերը ժպտուն էին, ինքն էլ զվարթ էր ձևանում, սակայն երևում էր, որ բազում վշտեր տեսած մարդ էր: Չլսել նրան, հնարավոր չէր. այնքան հուզումնալից էր պատմում, այնքան սրտաբուխ, որ ակամայից, ընկնում ես նրա ներաշխարհը: Ռաֆիկ Բաբայանը Մարտակերտից եկել էր Ասկերան` իր կյանքի պատմությունն ասելու, պատմելու իր հզոր գերդաստանի դառը ճակատագրի մասին: Իսկ Բաբայանների գերդաստանը, իրոք մեծ էր և աշխատավոր: Արմատները սերվում են Գորիսի Կոռնիձոր գյուղից: Պապը` Գրիգոր Բաբայանն ընտանիք կազմած իր համար հանգիստ ապրում էր հայրենի գյուղում, սակայն 1930 թվականի համատարած